Κάνοντας μια βόλτα στα βράχια της Πειραϊκής, παρατηρεί κανείς πόσο πολύ αδιάφοροι, αδαείς, ανιστόρητοι και γενικότερα πολλά σε α- στερητικά είμαστε πολλές φορές σαν λαός… Στο ομορφότερο σημείο του Πειραιά που έρχονται άνθρωποι από κάθε σημείο… της Ελλάδας. Είναι κρίμα να τα έχουμε παρατήσει εμείς οι ίδιοι οι Πειραιώτες και οι εκάστοτε δημοτικές αρχές… Είναι και των 2 η αδιαφορία που φτάνει το αποτέλεσμα σε αυτά που βλέπουμε κάτω…
Έχουμε και λέμε:
Σκουπίδια κάθε είδους… από είδη ψαρέματος και χαρτιά μέχρι και ρούχα και παπούτσια… Δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες και καταλάβετε… α… κάποιος πέταξε και μια πινακίδα!
Επιπλέον και αυτό είναι το τραγικότερο, πολλά από τα ιστορικά Κονώνεια τείχη, είναι βαμμένα, λες και κανείς δεν ξέρει την ιστορία τους… Τείχη που άντεξαν στους αιώνες και τους πολέμους… βρωμίζονται από… ταγκιές, γκράφιτι και… ερωτικές αφιερώσεις.
Βέβαια σε πολλά σημεία μέρη είτε της κατασκευής για να γίνει ο δρόμος πριν από 45 χρόνια επί 7ετίας έχουν αρχίσει και σπάνε, είτε τμήματα που κατασκευάστηκαν τότε είτε πιο μετά… Πιο συγκεκριμένα δείτε στις φωτογραφίες.
Επίσης πέραν από τα τείχη που αναφέραμε πιο πριν γεμάτοι γκράφιτι είναι και οι τοίχοι κάτω από το δρόμο, προσφέροντας ένα όχι και τόσο ωραίο θέαμα στους περαστικούς… Και πες εμείς οι Πειραιώτες τα έχουμε μάθει… οι ξένοι, οι τουρίστες; Αυτή είναι η εικόνα που θα βγάζουμε για τον Πειραιά μας προς τα έξω; Και δη στο ομορφότερο μέρος;!
Επίσης σε διάφορα σημεία πράγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν, όπως να φύγει μια βάση σκάλας για σκάλα που δεν υπάρχει χρόνια, ή να μαζευτούν κάποια χορτάρια… Κάδοι δίπλα στη θάλασσα σε ένα μόνο σημείο… πλαστικοί που φεύγουν εύκολα μαζί με μια θαλασσοταραχή, ενώ θα μπορούσαν να μπουν ξύλινοι ή ακόμα και inox… αλλά αυτοί στοιχίζουν και κάποιοι θα τους έκλεβαν.
Βέβαια σα δήμος να φτιάξουμε φοίνικες – κάδους ξέραμε… και να τους κρατάμε ακόμη κιόλας…
Επιπλέον σε ένα σημείο υπάρχουν τοποθετημένες κουβέρτες και καρέκλες… Άραγε να μένει κανείς εκεί;
Το βασικό ερώτημα είναι αν υπάρχει διάθεση να σουλουπωθεί η Πειραϊκή… Όχι τα καταστήματα, αυτά είναι καλώς ή κακώς μια χαρά. Υπάρχουν πολλά και πηγαίνουν καλά τα περισσότερα από αυτά. Ο τελευταίος μεγάλος εξωραϊσμός της Πειραϊκής έγινε επί υπουργίας Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη και δημαρχίας Ιωάννη Παπασπύρου. Τι έχουμε ακούσει ότι θα γίνει στην Πειραϊκή δε λέγεται! Απο ξύλινο διάδρομο περιπάτου μέχρι και πεζοδρομήσεις… Τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει.
Μας γεννούνται τα εξής ερωτήματα:
- Θα μπορέσει κανείς να καθαρίσει τα τείχη από τις μπογιές (ναι… τέτοια είναι τα γκράφιτι) και να τα αναδείξει, αλλά ταυτόχρονα να τα προστατεύσει κιόλας;
- Οι τοίχοι θα μπορέσουν να καλλωπιστούν με κάποιο τρόπο; Από το να μπει κάποιο είδος μικρού τούβλου ή πέτρας ή ακόμα πιο εύκολα να τα βάψει κανείς σε ένα χρώμα όμορφο, οπότε όποιος περπατάει, η όποιος τα βλέπει από τα πλοία που έρχονται και φεύγουν στο λιμάνι να βλέπει κάτι ωραίο και όχι το σημερινό αντιαισθητικό
- Τα βράχια της Πειραϊκής, ναι τα τραγουδισμένα, θα είναι καθαρά, ή θα υπάρχουν τόσα σκουπίδια παντού εκεί κάτω; Είναι απλό να μπουν σε διάφορα σημεία κάδοι… που να παραμείνουν στη θέση τους…
Τελικά το μόνο σημείο που είναι προσεγμένο είναι ο όρμος Μπαϊκούτσι επειδή υπάρχει ο σύλλογος των αλιέων…
Ελπίζουμε σύντομα να γίνει κάτι σωστό και να μη περιμένουμε τις κατά καιρούς δράσεις καθαρισμού από διάφορους εθελοντές.
[…] Άραγε τι έχει αλλάξει 3,5 χρόνια μετά το άρθρο μας?? […]