Η μεγάλη σταρ της χρυσής εποχής του Ελληνικού Κινηματογράφου,η Μάρθα Καραγιάννη άφησε την τελευταία της πνοή σήμερα, Κυριακή (18/9) στις 12:50 το μεσημέρι σε ηλικία 82 ετών, όπως ανακοίνωσε σήμερα ο ψυχίατρος Δημήτρης Σούρας, αγαπητός της φίλος, που βρισκόταν στο πλευρό της μέχρι την τελευταία στιγμή.Η Μάρθα Καραγιάννη γεννήθηκε στις 6 Νοέμβρη του 1939 στον Πειραιά, από γονείς ποντιακής καταγωγής και μεγάλωσε στο Κερατσίνι.Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια συμμετείχε σε παραστάσεις του παιδικού μπαλέτου της Λυρικής Σκηνής. Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου.
Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση “Ελέφαντες και ψύλλοι” εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο “Σε λα πεν” και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Αργότερα συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη (Θέατρο Ακροπόλ).
Στην τηλεόραση εμφανίζεται πρώτη φορά στη σειρά “Ο Δρόμος”, 1977 το σενάριο της οποίας υπέγραφε αρχικά και μέχρι το θάνατό του ο Κώστας Πρετεντέρης.
Η γνωριμία της με τον Γιάννη Δαλιανίδη έμελλε να απογειώσει την καριέρα της. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1961 στην ταινία “Ζητείται Ψεύτης”. Η ίδια λέει χαρακτηριστικά ότι, αν και ήταν μόλις 21-22 χρόνων, ο Φίνος τη θεωρούσε ”φθαρμένη” γιατί είχε πάρει ήδη μέρος σε ταινίες τις οποίες ο σημαντικός παραγωγός τις χαρακτήριζε μέτριες.
Το 1962 έπαιξε στο πρώτο ελληνικό μιούζικαλ «Μερικοί το προτιμούν κρύο» που σκηνοθέτησε ο Δαλιανίδης, στο οποίο η Καραγιάννη σημειώνει μεγάλη επιτυχία ως αρραβωνιαστικιά του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ήταν η τρίτη επιλογή του σκηνοθέτη, μετά την Άννα Φόνσου που αρνήθηκε τον ρόλο και την Πόπη Λάζου που καθυστερούσε στα γυρίσματα. Από εκεί και πέρα η Καραγιάννη έπαιξε σε όλα τα μιούζικαλ του Δαλιανίδη: «Κάτι και να καίει» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1967), «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967), «Μαριχουάνα Στοπ» (1971). Χόρεψε σε όλα, αλλά τραγούδησε σε ένα, παρότι ηθοποιός του μουσικού θεάτρου. Στο «Γοργόνες και Μάγκες» (1968) τραγούδησε το «Ο άντρας που θα παντρευτώ» σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Τις δεκαετίες 70 και ΄80, όπως αναφέρει το finosfilm.com ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο, παίζοντας σε μιούζικαλ και κωμωδίες, ενώ τη δεκαετία του ΄90 στράφηκε στην πρόζα.
Το 1969 η Μάρθα Καραγιάννη θα αφήσει για λίγο τους κωμικούς ρόλους και θα παίξει ένα δραματικό ρόλο, του μοναδικού στην κινηματογραφικής της καριέρα, στην ταινία του Νίκου Φώσκολου, “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα”. Ο Νίκος Φώσκολος ήταν αυτός που την έπεισε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία αυτή δίπλα στη Νόρα Βαλσάμη, τη Μάρθα Βούρτση, τον Κώστα Καζάκο και τον Άγγελο Αντωνόπουλο.Η συνεργασία της με το Γιάννη Δαλιανίδη και τον Κώστα Βουτσά απογειώθηκε στην ταινία “Το ανθρωπάκι”, το 1969.
Τελευταία ταινία εκείνη την περίοδο είναι “Ο Μάγκας με το τρίκυκλο”, το 1972 ενώ θα επανέλθει μερικά χρόνια αργότερα με την ταινία πρωταγωνιστών του Γιώργου Λαζαρίδη, “Ο Ποδόγυρος”, το 1980.
Τελευταία έπαιξε στις ταινίες: “Πεθαίνω για σένα”, το 2009 και “Από έρωτα”, το 2014.
Στην τηλεόραση εκτός από το σήριαλ ”Ο Δρόμος” το 1977 πρωταγωνίστησε στις σειρές “Μικρομεσαίοι” του Γ. Δαλιανίδη το 1992 και ”Ζωή πατίνι” του Γιώργου Κωνσταντίνου το 1995, ενώ συμμετείχε και στην τηλεοπτική σειρά “Επτά θανάσιμες πεθερές”, το 2004
