Κατεβαίνοντας κανείς με το ποδήλατό του στον Πειραιά, ειδικά στο κέντρο, διαπιστώνει πως Πειραιάς και ποδήλατο δεν πάνε μαζί…
Ας σκεφτούμε ότι κάποιος μένει στην Πειραϊκή, στην Καλλίπολη ή στις γύρω γειτονιές και θέλει να κατέβει με το ποδήλατό του.
Πιο συγκεκριμένα η Μαρίας Χατζηκυριακού είναι δύσβατη όταν υπάρχει μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων και ειδικά το πρωί. Είναι δύσκολο να πάει κανείς, ας πούμε, με το ποδήλατό μου από το δρόμο· από τα σχολεία μέχρι τα λεωφορεία εύκολο, αλλά μετά μέχρι την παγόδα του ΟΛΠ για να μη βγει κανείς στο δρόμο αναγκάζεται να σταματάει και να ξεκινάει συνεχώς… Γιατί έρχονται μια τα λεωφορεία, μια τα αυτοκίνητα…
Παρατήρηση που έχουμε κάνει ως πεζοί είναι ότι οι ξένοι τουρίστες αφήνουν χώρο για να προχωρήσουν οι ποδηλάτες σε περίπτωση που προχωράνε από το πεζοδρόμιο, ενώ οι υπόλοιποι “Ελληνάρες” δεν δίνουν καν σημασία στον ποδηλάτη! Ευτυχώς που— με εξαίρεση πάντα το στενό πεζοδρόμιο του Λιμεναρχείου— ο δρόμος είναι εύκολος, με την προϋπόθεση βέβαια ότι πηγαίνεις από την πλευρά του λιμανιού, μέχρι το σημείο που υπάρχει η αφετηρία των λεωφορείων για Ευγένεια-Κερατσίνι- Δραπετσώνα…
Μετά το πεζοδρόμιο δεν είναι τόσο άνετο. Βέβαια μπορεί κανείς να περάσει μέσα από το λιμάνι, αλλά θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερη η διαδρομή. Η επιλογή του δρόμου είναι μια λύση, φυσικά, όμως με τη τόσο μεγάλη ροή των αυτοκινήτων και την έλλειψη οδηγικής παιδείας στη χώρα μας τα πράγματα δυσκολεύουν. Ακόμη και το να περάσεις με το ποδήλατό σου μέσα από γειτονιές, όπου δεν υπάρχει τόσο μεγάλη κίνηση είναι μια λύση, αλλά με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα να αυξάνεται ολοένα και την έλλειψη καθρεφτών σε αρκετά στενά είναι πολύ πιθανό να συμβεί κάποιο ατύχημα.
Αν ακολουθούσε κανείς τη μεγαλύτερη διαδρομή πηγαίνοντας από την παραλία, μέχρι το σουπερμάρκετ Καρφούρ και την Πασαρέλα δε θα αντιμετώπιζε πρόβλημα… παρά μόνο τους πεζούς αν επέλεγε να περάσει από το πεζοδρόμιο. Διαφορετικά, μέσα από το δρόμο ναι μεν είναι πιο άνετα από θέμα αυτοκινήτων, αλλά πολλές φορές οι οδηγοί— συνηθισμένοι από τότε που ο δρόμος ήταν μονής κατεύθυνσης ή αρκετές φορές ακόμη και από… ασχετοσύνη— κάθονται στη μέση και αυτό καθιστά επικίνδυνη την κυκλοφορία των δικυκλιστών, τόσο των ποδηλάτων όσο και των μηχανών.
Επίσης, φτάνει να σκεφτεί κανείς τα διπλό/τριπλόπαρκαρισμενά αυτοκίνητα στους κεντρικούς δρόμους, τα οποία κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή του κάθε ποδηλάτη. Όπως συμβαίνει καθημερινά έπειτα απότις μονοδρομήσεις που έλαβαν χώρα με τις κυκλοφοριακές αλλαγές Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2014, τα κινούμενα αυτοκίνητα και οι ποδηλάτες έχουν ακόμα λιγότερες λωρίδες και η πρόκληση ατυχημάτων είναι πολύ πιθανή.
Ασφαλώς, μετά τις περιβόητες μονοδρομήσεις θα ήταν πολύ χρήσιμο να φτιαχτεί πια ένας μεγάλος ποδηλατόδρομος στις μονοδρομημένες οδούς, πλην της Ακτής Θεμιστοκλέους καθώς πιστεύουμε πως είναι ο πλέον στενότερος δρόμους ανάμεσα σε αυτούς που μονοδρομήθηκαν. Η Ηρώων Πολυτεχνείου, η Βασιλέως Γεωργίου, η Γρηγορίου Λαμπράκη και φυσικά η Λεωφόρος Χατζηκυριακού θα μπορούσαν να δεχθούν ένα μικρο ποδηλατό(δια)δρομο μήκους όσο οι οδοί και πλάτους το πολύ 1 με 1,2 μέτρων (ίσως και πολύ λέμε). Αφού φαίνεται να γίνονται αλλαγές πεζοδρομίων με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ και ταυτόχρονα λόγω τραμ και μετρό η Αττικό Μετρό θα αλλάξει κάποια πεζοδρόμια, δεν θα είναι λοιπόν η καλύτερη στιγμή αυτή σήμερα για να γίνει… κάτι;!
Δεν αναφερόμαστε ειδικότερα στο πως μπορεί να κατέβει κανείς από τα Μανιάτικα ή την περιοχή γύρω από τον Άγιο Διονύσιο με ποδήλατο, επειδή δυστυχώς οι δρόμοι και εκεί είναι στενοί και θα υπάρχουν τα ίδια προβλήματα με τις γειτονιές, όπως είπαμε παραπάνω— έλλειψη καθρεφτών, ο ένας δε θα βλέπει τον άλλον, γιατί παρκάρουν τόσα και τόσα αμάξια σε γωνίες κτλ. κτλ. Οι κεντρικοί δρόμοι είναι σχετικά γρήγορης κυκλοφορίας, βέβαια δεν τους λες και ταχείας, αλλά η δημιουργία ποδηλατοδρόμων φαίνεται ανέφικτη. Παλιότερα μας έλεγαν ότι θα μετατρέψουν τις παλιές γραμμές του ΟΣΕ σε ποδηλατόδρομο, αλλά όπως φαίνεται οι γραμμές και ο σταθμός του Αγίου Διονυσίου στο λιμάνι δεν πέρασαν ποτέ από τη ΓΑΙΑΟΣΕ στο Δήμο Πειραιά. Προς τα Μανιάτικα, ούτε η Θηβών θα υποδεχόταν εύκολα ποδήλατα, ωστόσο βλέπεις κόσμο να χρησιμοποιεί που και που. Συνήθως αλλοδαποί χρησιμοποιούν ποδήλατο (όχι αναγκαστικά Ασιατικής καταγωγής όπως θα σκεφτούν εύκολα κάποιοι).
Ομάδες ποδηλατών υπάρχουν στον Πειραιά εδώ και 4-5 χρόνια και είναι αρκετά δραστήριες, κρίνοντας από κάποια ΠαρασκευόΣαββατόβραδα που τους έχουμε δει, αλλά και ταυτόχρονα από τις εκδηλώσεις/ events τους στο facebook. Εντύπωση όμως προξενεί το ότι έχουν μειωθεί αρκετά οι συμμετέχοντες σε σχέση με το παρελθόν… Παλιότερα ίσως έβλεπες και 30 με 40 ποδηλάτες σε μια ομάδα, τώρα ο μεγαλύτερος αριθμός που έχουμε δει κυμαίνεται γύρω στους 15 ανά βόλτα. Είναι κρίμα… Μήπως να διοργανωθεί, όπως παλαιότερα μια μεγάλη ποδηλατοβόλτα, ώστε να τη δουν οι ιθύνοντες και να κάνουν τον Πειραιά μας πιο φιλικό για τους ποδηλάτες…; Όπως έχουν γίνει αγώνες δρόμου με τη βοήθεια του Δήμου και του Ολυμπιακού, γιατί να μη γίνει και μια ποδηλατοδρομία;
