Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 95 ετών, ο σπουδαίος γλύπτης Ευάγγελος Μουστάκας, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς της σύγχρονης γλυπτικής. Ανάμεσα στα πιο εμβληματικά έργα του ξεχωρίζουν το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης, έργα που έχουν συνδεθεί άρρηκτα με την καλλιτεχνική φυσιογνωμία της πόλης.
Γεννημένος στον Πειραιά, ο Μουστάκας ανέδειξε από νωρίς το δημιουργικό του ταλέντο. Η πρώτη του επαγγελματική εμπειρία ήταν στην εταιρεία «Κεραμικός», όπου εργάστηκε στη δημιουργία πορσελάνινων αντικειμένων. Στη συνέχεια σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1950-1953) με δάσκαλο τον Μιχάλη Τόμπρο και αργότερα, με υποτροφία, συνέχισε στην Accademia di Belle Arti της Φλωρεντίας (1960-1963). Η κατάρτισή του επεκτάθηκε και στη χαρακτική και στη χαλκοχύτευση.
Πολλά από τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του –ο θάνατος του αδελφού του σε αεροπορικό δυστύχημα, η φρίκη της Κατοχής και η εμπειρία του πατέρα του στο σιδηρόδρομο ΣΠΑΠ– βρήκαν δημιουργική διέξοδο στη δουλειά του. Έργα όπως ο «Ίκαρος» και το «Βαγόνι Σαρκοφάγος» είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της εσωτερικής μεταμόρφωσης του πόνου σε τέχνη.
Η πορεία του διακρίθηκε διεθνώς: συμμετείχε σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων, από το Παρίσι και το Λονδίνο μέχρι τη Βραζιλία, τις ΗΠΑ και τη Μόσχα. Στην Biennale της Αλεξάνδρειας το 1968 τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο, ενώ απέσπασε και σημαντικά βραβεία στην Ελλάδα, όπως το Α΄ βραβείο για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Μοσχάτο.
Τα μνημειακά του έργα κοσμούν πολλές ελληνικές πόλεις: Καρπενήσι, Παλλήνη, Τρίπολη, Τανάγρα, Ηράκλειο, Κεφαλλονιά, καθώς και το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Δημιουργίες του βρίσκονται επίσης σε μουσεία και συλλογές στην Κύπρο, την Ιαπωνία, το Ισραήλ, την Αφρική, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Παράλληλα, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, τη δημιουργία μεταλλίων, τη συντήρηση έργων τέχνης και δίδαξε για μικρό διάστημα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έδωσε διαλέξεις σε αμερικανικά πανεπιστήμια και ταξίδεψε σε διεθνή συνέδρια και συμπόσια, μεταφέροντας παντού την ελληνική γλυπτική δημιουργία.
Ήταν ενεργό μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας από το 1955 και συμμετείχε σε πολλές επιτροπές κρίσης μνημείων, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο καλλιτεχνικό και πνευματικό αποτύπωμα
