Συνέντευξη έδωσε στην ΕΡΤ ο Δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης και την εκπομπή Studio 3 που παρουσιάζουν η Μαριλένα Κατσίμη και ο Σεραφείμ Σύλας
Κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στο Σχιστό
«Η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να βοηθήσουμε στο προσφυγικό, το οποίο είναι ένα παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και ελληνικό πρόβλημα. Δε μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια, δεν μπορεί ο εκάστοτε Δήμαρχος της όποιας περιοχής να είναι ευαίσθητος αλλά όταν είναι κοντά στην περιοχή του, να λέει ότι το Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων πρέπει να πάει σε κάποιον άλλο Δήμο. Αυτό δεν μου αρέσει. Είναι γεγονός ότι η Αθήνα επιβαρύνεται αυτούς τους μήνες. Και ο Πειραιάς επιβαρύνεται γιατί όλοι φτάνουν με τα πλοία στο λιμάνι και υπάρχει δυσκολία. Παρόλα αυτά, δεν έθεσα ποτέ θέμα να μην έρθουν στον Πειραιά ή να πάνε σε άλλο λιμάνι.
Είχα συναντηθεί τον Σεπτέμβριο με τον υπηρεσιακό τότε Υπουργό κ. Μουζάλα και όταν με είχε ρωτήσει που θα μπορούσε να γίνει το Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων στην ευρύτερη περιοχή, του είχα πει ότι στο Σχιστό έχει μια ιδιοκτησία ο Δήμος Πειραιά, ανεξάρτητα αν είναι έξω από τα όριά μας. Του είπα ότι μπορούμε να διαθέσουμε τη γη για να γίνουν οι υποδομές, εκτιμώντας ότι είναι έξω από τον ιστό της πόλης και είναι η καταλληλότερη περιοχή. Στο μέτρο αυτό, η περιοχή αυτή αποτελεί μια λύση. Τοποθετήθηκα δημοσίως, τάχθηκα υπέρ. Απλώς πρέπει να ρυθμιστούν ορισμένα θέματα που αφορούν στη λειτουργία ενός Κέντρου Φιλοξενίας, όπως π.χ ποιος θα είναι ο αριθμός των προσφύγων, αν θα υπάρχει περίθαλψη, αν θα υπάρχει ιατρική φροντίδα, τρόφιμα κ.λ.π.
Το κακό είναι-και έτσι εξεγείρονται και οι Δήμαρχοι και βάζω και τον εαυτό μου μέσα- να διαβάζουν αποφάσεις από ανακοινώσεις. Θα ήταν καλύτερο να υπάρχει νωρίτερα μια διαβούλευση της κυβέρνησης, του αρμόδιου υπουργού με τους Δημάρχους, ώστε και οι Δήμαρχοι να μπορούν να το γνωρίζουν και να το επικοινωνούν. Να μην πιάνονται εξ απήνης. Θέλω να πιστεύω ότι και οι Δήμοι Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Περάματος, Χαϊδαρίου, έχουν ευαισθησία και δεν στέκονται απέναντι στο προσφυγικό, σε καμία περίπτωση. Απλώς έχουν πικρία γιατί δεν ενημερώθηκαν. Δεν πιστεύω ότι δεν θέλουν. Θέλουν να εξασφαλίσουν ορισμένες προϋποθέσεις.
Επιλέχθηκε το στρατόπεδο στο Σχιστό. Σκοπός είναι, αν το στρατόπεδο είναι χωρητικότητας 500 ατόμων, να μην φιλοξενήσει 5.000 πρόσφυγες, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι από το καλό θα πάμε στο κακό. Σκοπός είναι να γίνει κάτι μελετημένο, οργανωμένο, αλλά επαναλαμβάνω ότι επί της αρχής είμαι θετικός. Και στα όρια του Δήμου Πειραιά αν υπήρχε μια τέτοια έκταση, που θα είχε μια υποδομή και θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε, θα ήμουν θετικός και για τον Δήμο Πειραιά. Δεν μπορούμε να διεκδικούμε το Νόμπελ για τους νησιώτες και από την άλλη να έχουμε τέτοιες συμπεριφορές. Η διαφωνία είναι θεμιτή, δεν μπορούμε 10.000.000 Έλληνες να συμφωνούμε. Η όποια αντίδραση πρέπει να είναι με συγκεκριμένο τρόπο και όχι να εμφανίζουμε εικόνες με δακρυγόνα και τραυματισμούς. Διεκδικούμε το Νόμπελ και το αξίζουν οι νησιώτες γιατί έχουν σώσει ζωές. Όσοι αντιδρούν αποτελούν μειοψηφία».
Αποκρατικοποίηση του Ο.Λ.Π.
«Δεν ήμασταν εναντίον της εμπλοκής των ιδιωτών, αλλά της πώλησης των μετοχών του Οργανισμού. Ήμασταν υπέρ της εμπλοκής ιδιωτών με μακροχρόνιες παραχωρήσεις, όπως γινόταν μέχρι τώρα, αλλά οι μετοχές να ανήκουν στο δημόσιο. Αυτή ήταν μια κοινή άποψη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των τεσσάρων Δήμων που έχουμε αναφορά στο λιμάνι, δηλαδή το Κερατσίνι, το Πέραμα, η Σαλαμίνα, ο Πειραιάς και των περισσότερων φορέων. Όταν έγιναν οι δημοτικές εκλογές το 2014 και η πλειοψηφία των κομμάτων είχε την ίδια άποψη και ίσως πιο ακραία, δηλαδή καμία εμπλοκή ιδιωτών.
Από την άλλη, εγώ είμαι πάντα της άποψης ότι πρέπει να κοιτάμε μπροστά. Δεν έγινε αυτό που εμείς πιστεύαμε ότι είναι το σωστότερο για την πόλη, για το λιμάνι, για τη χώρα. Επιλέχθηκε ένας άλλος τρόπος. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, υπογράφηκε και ψηφίστηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του Κοινοβουλίου. Άρα πρέπει να προχωρήσουμε και να κοιτάξουμε την επόμενη ημέρα. Ένα δυσάρεστο είναι ότι δεν διασφαλίστηκαν – από ότι λέγεται και έτσι είναι – κάποια από τα δικαιώματα των εργαζομένων και σε αυτό είμαστε όλοι κοντά, να τους υποστηρίξουμε.
Για την προοπτική του λιμανιού, ασχέτως αν δεν ήταν η άποψή μας πρέπει να πάρουμε τη θετική πλευρά. Πιστεύω ότι μπορεί και αυτός ο τρόπος ιδιωτικοποίησης να φέρει ανάπτυξη στο λιμάνι, πρόοδο και αυτή να επηρεάσει και την πόλη του Πειραιά και του όμορους Δήμους προς μια θετική κατεύθυνση. Δεν ισχύει ότι θα φτιαχτεί εμπορικό κέντρο μέσα στο λιμάνι, ούτε υπάρχει κάποια αντίδραση από τους εμπόρους. Και οι έμποροι του Πειραιά είχαν την ίδια άποψη με εμάς. Να εμπλακούν ιδιώτες. Αυτή είναι η άποψή μου, δεν διστάζω να τη λέω, μπορεί να μην είναι αρεστή. Δεν έχουμε αποδείξει ως ελληνικό κράτος, ως δημόσιο ότι μπορούμε να “τρέξουμε” κάποιους Οργανισμούς, γι΄ αυτό και φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση. Να πουλάμε λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές. Πιστεύω στον ιδιωτικό τομέα, προέρχομαι από αυτόν και θεωρώ ότι θα βοηθήσει η εμπλοκή του στο λιμάνι, παρά – επαναλαμβάνω – ότι δεν έγινε με τον τρόπο που πίστευα και εγώ και οι συνεργάτες μου και η πλειοψηφία. Δεν μπορούμε να μείνουμε σε αυτό, ούτε ήμουν ποτέ υπέρ των ακραίων αντιδράσεων να κλείσουμε τις πόλεις, τα λιμάνια. Πιστεύω ότι οι εποχές αυτές έχουν περάσει.
Προφανώς πρέπει να δίνονται αγώνες, μάχες από τους εργαζόμενους ή από όποιους διεκδικούν, αλλά αυτό πρέπει να είναι μέχρι ένα όριο. Στον Πειραιά θέλουμε την ανάπτυξη, αυτό μας λείπει, έχουμε υψηλό ποσοστό ανεργίας και εμείς και οι άλλες περιοχές που προανέφερα. Ίσως μέσα από την ανάπτυξη του λιμανιού και αν γίνει ορθολογικά και σύμφωνα με αυτά που προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης, να έχουμε καλά αποτελέσματα. Το ζήτημα των εργαζομένων του Οργανισμού όμως είναι κρίσιμο. Δεν διασφαλίστηκε. Κατά τον Υπουργό Ναυτιλίας υπάρχει περιθώριο, κατά το ΤΑΙΠΕΔ δεν υπάρχει. Εγώ ξέρω ότι υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύω ότι το ΤΑΙΠΕΔ προχωράει σε κινήσεις με εντολή της κυβέρνησης, δεν αυτενεργούν. Θεωρώ ότι σιγά – σιγά πρέπει να κλείσει το θέμα αυτό και να προχωρήσουμε στην επόμενη ημέρα.
Οι Έλληνες πολίτες δεν ξέρουν – και είναι λογικό – ότι είμαστε το μοναδικό κράτος που οι πόλεις – λιμάνια είναι αποκομμένες από τη λειτουργία του λιμανιού. Επιβαρυνόμαστε μόνο από τη λειτουργία ενός μεγάλου λιμανιού, από τα αυτοκίνητα, τη ρύπανση, τις φθορές και δεν έχουμε κανένα αντισταθμιστικό όφελος. Το λέω αυτό διότι και όσο ήταν υπό δημόσια κυριότητα ο Ο.Λ.Π. και παραμένει ακόμα, ο Πειραιάς, η πόλη δεν είχε ούτε ένα ευρώ έσοδο από τη λειτουργία του λιμανιού. Δεν θα το δείτε πουθενά αυτό. Γι’ αυτό ευθύνονται και οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι εκάστοτε Δημοτικές Αρχές οι οποίες δεν διεκδίκησαν δυναμικά έναν πόρο για τις πόλεις, τον οποίο πετύχαμε αυτή τη στιγμή, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Στη Σύμβαση παραχώρησης που γίνεται τώρα στους νέους επενδύτες στην Cosco και εφόσον επικυρωθεί με Νόμο, γιατί δεν έχει ακόμη επικυρωθεί, θα έχουν τουλάχιστον οι Δήμοι μας ένα αντισταθμιστικό όφελος μέσα από αυτή τη λειτουργία. Θα έχουμε ένα λόγο, έστω, διαβούλευσης για τις όποιες επενδύσεις γίνονται. Δεν μπορεί να έρθει κάποιος π.χ. να κάνει εμπορικό κέντρο στο λιμάνι και να ζημιώσει την πόλη. Αυτά γίνονται με μια συνεννόηση».
Οικονομική κατάσταση Δήμου Πειραιά
«Ο Πειραιάς ταλαιπωρείται σε ό,τι αφορά τα οικονομικά του περίπου την τελευταία 25ετία. Ο Πειραιάς είναι η φωτογραφία της Ελλάδος. Έχει έναν δανεισμό, ο οποίος δεν είναι βιώσιμος. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Έχει ένα δάνειο 134 εκατομμύρια και καλείται να πληρώνει 10,5 εκατομμύρια το χρόνο. Έχει πολλές ανείσπρακτες απαιτήσεις για πολλά χρόνια και καλείται η νέα δημοτική αρχή να εξορθολογήσει τα οικονομικά σε αυτό το περιβάλλον της χώρας, όπου οι επιχειρήσεις και οι δημότες δεν έχουν να πληρώσουν. Είναι δύσκολη η προσπάθεια. Είπαμε από την αρχή ότι αυτό γίνεται μόνο εάν αναπτυχθεί ο Πειραιάς. Για αυτό είπαμε και για το λιμάνι προηγουμένως. Για αυτό είπαμε από την αρχή, ότι ο Πειραιάς πρέπει να κοιτάει στη θάλασσα, στη ναυτιλία και στον τουρισμό. Εκεί μπορεί να αναπτυχθεί ο Πειραιάς. Δεν έχει βαριά βιομηχανία, οι βιοτεχνίες του έχουν και αυτές σχεδόν εξαφανιστεί.
Νομίζω ότι αυτοί οι δύο τομείς, η ναυτιλία και ο τουρισμός, είναι και οι δύο βασικοί άξονες στους οποίους και η χώρα πρέπει να στηριχθεί. Για το λιμάνι περιμένουμε εδώ και ενάμιση χρόνο την εξέλιξη, για να δούμε τι θα γίνει. Με τον τουρισμό έχει γίνει δουλειά στον ενάμιση αυτό χρόνο, ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε στην πόλη μας, τα εκατομμύρια των τουριστών που φθάνουν με την κρουαζιέρα. Έχουμε έναν ισχυρό ανταγωνιστή- με την καλή έννοια – την Αθήνα. Αντιλαμβάνεστε ότι κάθε τουρίστας θέλει να πάει στο μουσείο και στο βράχο της Ακροπόλεως. Οι ώρες που μένει είναι δέκα ώρες σε ένα κρουαζιερόπλοιο, άρα πρέπει εμείς να καταφέρουμε να τον κρατήσουμε στην πόλη μας 2-3 ώρες.
Όταν πήγα στον σταθμό της κρουαζιέρας την πρώτη φορά ως Δήμαρχος, είχε αφίσες από την πολύ όμορφη Μύκονο, την Αλόννησο, τα Μετέωρα, τη Μήλο, την Πλάκα, την Ακρόπολη και δεν είχε καμία φωτογραφία από την πόλη του Πειραιά, όπως του Δημοτικού Θεάτρου, του αξιόλογου Αρχαιολογικού Μουσείου, του πολύ όμορφου Ναυτικού Μουσείου που έχουμε. Εμείς τι κάνουμε: διαφημίζουμε την πόλη με την καμπάνια “Destination Piraeus”, βγάζουμε εκδόσεις, έχουμε βγάλει εφαρμογές για τάμπλετ και κινητά. Λέμε ότι ο Πειραιάς πρέπει να γίνει προορισμός και να μην είναι πέρασμα. Τώρα είναι πέρασμα. Έρχονται τα λεωφορεία, παίρνουν τους τουρίστες από τον προβλήτα, τους πάνε στην Ακρόπολη, τρώνε και ψωνίζουν στην Πλάκα και επιστρέφουν στο κρουαζιερόπλοιο και φεύγουν. Είμαστε σε συνεννόηση με τον εμπορικό σύλλογο, με το ΕΒΕΠ, γίνεται μια προσπάθεια. Δεν θα αποδώσει γρήγορα. Πρέπει να έχουμε υπομονή στη χώρα γενικότερα και στον Πειραιά».
Διεκδίκηση Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2021
«Πιστεύω ότι ο Πειραιάς μπορεί να γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021. Ο Πειραιάς μπορεί, έχει υπάρξει η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα. Δεκατέσσερις ελληνικές πόλεις θα εξεταστούν σε μια συναγωνιστική διαδικασία. Θα γίνει μια μικρή λίστα 3, 4 πόλεων που θα προκριθούν στην επόμενη φάση και μέχρι τον Αύγουστο του 2016, θα ξέρουμε ποια πόλη θα επιλεγεί. Χωρίς να υποτιμώ καμία άλλη πόλη, θεωρώ ότι ο Πειραιάς έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Πλέον οι Πολιτιστικές Πρωτεύουσες δεν επιλέγονται για την ιστορία. Επιλέγονται με βάση το παρόν και το μέλλον. Έχει ιδιαίτερη σημασία, να γίνονται σε πόλεις όπου υπάρχουν φτωχογειτονιές, ανεργία, μετανάστες. Είναι πλέον πιο κοινωνικά τα κριτήρια, παρά το ότι “έχω τον βράχο της Ακρόπολης ή ένα άγαλμα του 1821 ή του 5.000 π.Χ. Υπάρχει μια διαφορετική λογική.
Έχουμε συνεργαστεί με ανθρώπους που είναι ειδικοί. Θα εξεταστούμε στις 25 Φεβρουαρίου από την αρμόδια επιτροπή η οποία αποτελείται από 10 ξένους και από 2 Έλληνες. Θέλω να πιστεύω ότι θα περάσουμε στην επόμενη φάση. Θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, δεν είναι όμως αυτοσκοπός. Αν επιλεγεί η πόλη μας, θα υπάρχει καλύτερη διάθεση να αντλήσουμε κεφάλαια και να κάνουμε πράγματα, να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο Πειραιά».